“Good morning
anak-anak mama!”
“Good morning mama!”
“Haris dan Hanis jawab serentak.
“So, today semua dah
tahu kan. Pukul 4 mama nak semua ade dekat airport. No excuse!”
“Iye mama. Jangan risau
la mama, kiteorang ingat anak kesayangan mama nak balik Malaysia.” Haris menyakat
Datin Sharifah Sofiya.
“Bukan Hanis ke anak
kesayangan mama?” Hanis pulak menyampuk.
“Tiga-tiga mama sayang.
Jangan nak mengada cakap yang bukan-bukan. Mama suruh Cik Ani bawak cili karang.”
Haris dan Hanis ketawa.
“Hanis nak tumpang
Abang atau nak pergi sendiri?” Haris menyuap roti bakar ke dalam mulutnya.
“Don’t worry about me.
Hanis pergi dengan Akid.”
“Ok, kalau macam tu
Abang sorang la dari office nanti.”
"Dah, makan cepat.
Lambat ke pejabat nanti. Dahlia mana?” Mata Datin Sharifah Sofiya mencari
Dahlia.
“Tadi dia pesan kat Ris
dia tunggu kat luar. Ok la ma, Ris pergi kerja dulu.” Haris mengucup pipi dan
tangan Datin Sharifah Sofia.
“Bawak kereta elok-elok
Ris.” Haris angkat tabik dan membuatkan Datin Sharifah Sofia tersenyum.
“Kamu tak pergi butik
Nis?”
“Lambat sikit kot ma.
Hanis nak jumpa Rania kejap. Ma, Hanis nak tanya sikit.”
“Apa dia?” Datin
Sharifah Sofia memandang Hanis Ilaikha.
“Hurm.. Dahlia tu kerja
dengan Abang ke?”
“Aah.” Jawab Datin
Sharifah Sofia sepatah.
“Kenapa Abang bagi dia
kerja dekat hotel kita?”
“Sayang, apa
masalahnye? Mama pun tak kisah.”
“Takde la ma. Dahlia tu
kan orang kampung. Dia reti ke nak buat kerja-kerja dekat pejabat?”
“Hanis, semua benda
kita boleh belajar. Asalkan diri sendiri nak dan niat tu ade, insyaAllah semua
benda kita boleh buat. Lagipun mama tengok Dahlia tu bagus. Buat kerja rumah
pun tip top. Mama percaya Abang kamu mesti boleh beri tunjuk ajar dekat Dahlia.
Mama pun sebenarnya suka Abang kamu offer kerja dekat Dahlia. Dahlia tu sebaya
kamu tapi asyik terperap je dalam rumah ni. Biarlah dia kenal ramai orang dekat
hotel sana.”
“Kalau mama dah cakap
macam tu, ok la.” Hanis Ilaikha senyum paksa. ‘Kenapa mama back up minah
kampung ni eh? Bagus sangat ke minah kampung tu? Tak boleh jadi ni, selagi dia
kerja kat sane selagi tu la aku tak tenteram. Akid tu pun bukan boleh percaya
sangat. Tapi kan, yang aku nak takut sangat ni kenapa? Sah-sah la aku lagi
cantik, seksi, bergaya dari minah kampung tu. Don’t worry Hanis, she’s not your
challenger! Kau kenyit mata sebelah, semua lelaki tunduk dekat kau punye.
Hihi..’ Hanis senyum menang.
*********************************************************************
“Cantik baju Lia.
Pandai Julia pilih untuk Lia.” Haris memuji aku sewaktu kami dalam perjalanan
hendak menuju ke pejabat.
“Err.. Cik Julia tu
kekasih Abang ke?” Pecah ketawa Haris. Kuat!
“Abang ni, kelakar
sangat ke soalan Lia tu?”
“Lia.. Lia, Lia ni main
cakap je kan. Lia pernah tengok Abang mesra-mesra dengan dia ke? Hurm..”
“Er.. mesra-mesra tu
memang la tak pernah tapi Cik Julia tu cantik. Tak mustahil Abang boleh jatuh
cinta kat dia.”
“Julia tu PA Abang.
Part time PA la. Bila Abang perlukan pertolongan dia, baru Abang cari dia.
Julia tu Assistant Manager kat D’Mewah.”
“D’Mewah tu cawangan
hotel Abang kan?”
“Aik! Mana Lia tahu.
Abang pernah cakap ke?”
“Tak la, Nad yang
bagitahu semalam. Selain D’Legend, family Abang ada hotel lain, D’Mewah kan.”
“Yup! Betul. Bila Abang
free nanti Abang bawak Lia ronda-ronda kat sane ok?” Aku angguk.
“Lupa Abang nak cakap,
petang nanti Lia tunggu Abang dekat office. Mungkin Abang ambil Lia lambat
sikit sebab pukul 4 Abang ada hal.”
“Ok Abang, Lia tunggu
dalam bilik je la. Nad cakap kadang-kadang dia buat overtime.”
“Good girl!”
*********************************************************************
“Good morning Big
Bos!” Haris menoleh. Ting!! Lif terbuka. Mereka bertiga sama-sama masuk ke
dalam lif.
“Kau tak payah nak big
bos sangat la.” Mereka saling bersalaman.
“Lambat kau. Selalunya
kau la paling awal tercongok kat office ni?”
“Mama bagi lecture. Kau
tahu la kan Kimi petang ni sampai Malaysia. So, mama aku nak make sure semua
anak-anak dia ade dekat airport. Kau pergi kan?”
“Hanis ajak aku pergi
dengan dia sekali.” Tengku Akid Irfhan menjeling Dahlia. Dahlia langsung tak
perasan. Entah kenapa hati lelakinya jadi kacau bila dia terlihat Haris dan
Dahlia bergelak mesra sewaktu di dalam kereta tadi. Tiba di tingkat 39, Dahlia
keluar. Haris dan Akid hanya melihat. Tiba di tingkat 40, Haris dan Akid menuju
ke bilik masing-masing.
“Good morning Tengku?”
“Morning Qisha. Order
dekat Saiful macam biasa. Awak bawak schedule saya after saya breakfast ok.”
Qisha angguk. Sudah faham benar apa yang Tengku Akid Irfhan maksudkan. Jarinya
mendail nombor kosong.
“Good morning D’Legend
Hotel, May I help you?”
"Nani, Tengku nak macam
biasa tau.”
“Siap bosss!!”
“Cakap dengan Saiful
jangan lambat.”
“Ye la.” Talian di
matikan. Mata Nani mencari Saiful.
*********************************************************************
“Masuk!” Qisha
masuk dengan dulang di tangan.
“Roti canai kosong 2
keping, kuah dal, sambal dengan hot nescafe and your newspaper.”
“Thank you so much.
Letak kat meja tepi tu eh. Paper tu bagi saya.” Surat khabar bertukar tangan.
“Once I finish my
breakfast, I call you. Anything Qisha?”
“Takde ape Tengku, I
keluar dulu Tengku.” Tengku Akid Irfhan angguk. Qisha Akira keluar. Suka betul
Qisha kalau dapat tengok muka Tengku Akid Irfhan. Lagi-lagi kalau Tengku Akid
Irfhan senyum. Lesung pipit dia yang mahal tu. Memang lelaki idaman Malaya.
Kalau la Tengku Akid Irfhan masih single memang dia dah goda habis-habisan.
Masalahnya sekarang, kekasih hati pengarang jantung Tengku Akid Irfhan tu bukan
calang-calang orang. Memang sebelah mata je la Tengku Akid Irfhan pandang aku.
Kring.. Kring!!
“Ye Tengku, saya masuk sekarang.” Talian di
matikan. ‘Cepatnya mamat handsome ni makan. Ke, aku yang lame sangat berangan
pasal dia? Hikhik..’ Cepat-cepat Qisha Akira mengambil diari kecil yang
tertulis segala jenis jadual Tengku Akid Irfhan.
“Masuk!”
“Shall we start
Tengku?”
“Yes, please.”
“Today meeting Tengku
start with Cik Amelia pukul 10.30 pagi, pukul 12.00 tengah hari Tengku kena
pergi D’Mewah, pukul 2.00 petang meeting dengan Encik Hafis dari Bank Negara
dan malam pulak Cik Irda dari Irda Design nak dinner dengan Tengku. That’s all
Tengku.”
“Semua meeting after lunch
cancel and please postpone hari lain.”
“Tapi kenapa Tengku?”
“Petang saya ada hal
sikit dan malam saya ada lunch dekat rumah Haris. So, you agak I boleh tak
datang ke?”
“Ok Tengku, as you
wish. Anything else Tengku? Kalau takde ape I keluar dulu.”
“Yeah, you may go now.
Thank you Qisha.” Qisha senyum dan keluar dari pejabat Tengku Akid Irfhan.
Tengku Akid Irfhan menghalakan kepalanya pada
skrin laptop. Tak lama pun. Tiba-tiba dia berhenti dari menaip. Tengku Akid
Irfhan bersandar. ‘Kenapa muka kau asyik menganggu aku? Senyum kau, gelak tawa
kau dan aku paling tak boleh lupa apa yang dah jadi semalam. Dan apa yang pasti
aku tak suka tengok kau dekat dengan Haris. Apa yang aku nak buat ni??’ Har!
Dah ada idea.. Hehe..
“Good morning, Ardina
speaking. May I help you?”
“Dina, please pass the
line to your bos.”
“Tengku ke?”
“Yes”
“Hold the line Tengku.”
“Ye Kid.”
“Ris, er.. kau tahu kan
kejap lagi aku kena pergi D’Mewah.”
“Aah. Kenapa, kau ada
hal lain ke?”
“Eh tak. Macam ni. Aku
ingat nak bawak Dahlia sekali. Kalau kau izinkan la. Dia kan staff baru so aku
rasa baik dia tahu banyak pasal company. Itupun kalau kau ok la.” Tengku Akid
Irfhan berdebar-debar menunggu jawapan Haris.
“Hurm.. not bad idea.
Ok jugak Kid. Aku pun ada cakap nak bawak Lia pergi sana tapi alang-alang kau
dah pergi kau bawak la dia sekali.” Tengku Akid Irfhan menjerit gembira dalam
hati. ‘Yes! Plan aku berjaya.’
“Ris, meeting aku
dengan Nia pukul 12.00, aku keluar awal sikit eh. Boleh aku suruh Nia bawak
Dahlia ronda-ronda kat hotel.”
“Ok Kid. Kau buat la
apa yang kau rasa betul. Anything else?”
“That’s all Ris.”
“Kalau ada apa masalah
call aku and kalau boleh balik before lunch.”
“Ok Ris.” Tengku Akid
Irfhan meletakkan gangang telefon. Kemudian Tengku Akid Irfhan interkom Qisha.
“Qisha, sambungkan I
dekat Amelia.”
“Alright Tengku.”
“Hello, Morning.”
“Morning Mel.”
“Yes Tengku Akid. What
can I do for you?” Sengaje Amelia melunakkan suaranya. Jejaka Idaman Malaya telefon kot.
“Mel, I nak cancel
meeting pukul 10.30 nanti boleh?”
“Dah kenapa dengan you
ni? Semalam I set time you cakap ok, takde masalah.”
“I kena pergi D’Mewah
awal sikit la. So, I takut tak sempat nak meeting dengan you. Tak pun macam ni,
nanti I bagitahu Qisha minta Qisha buat date baru, ok?”
“No! You yang cancel
our meeting so right now biar I set date and time yang baru.”
“Ok, I takde masalah.
You deal dengan Qisha eh.”
“Kid, I tambah you
punya denda boleh?”
“What?”
“Belanja I makan.”
“Anytime la. But right
now I dah tersangat la lambat. Kita discuss pasal makan next time ok. Bye Mel.”
Cepat-cepat Tengku Akid Irfhan matikan talian. ‘Malas pulak nak melayan
perempuan gedik ni. Ish.. Sekarang call Nad pulak.’
*********************************************************************
“Lia, Tengku suruh
kau turun kat lobi sekarang dan dia suruh aku pesan kat kau bawak beg tangan
kau sekali.” Aku pandang Nad.
“Tengku? Kenapa pulak?”
“La, mana aku tahu. Dia
tak sempat nak bagitahu aku kot.”
“Hurm.. ok.” Aku
mencapai beg tangan dan keluar dari bilik pejabat. Sampai je aku kat lobi
hotel, melilau biji mata aku cari mamat campur tapi tak jumpa pun. Baru aku nak
pusing badan aku lagi sekali, tup-tup dia dah ade depan aku. Terkejut aku.
“Tengku.”
“Jom!”
“Kita nak ke mana
Tengku?”
“Jangan nak banyak
soal. Ikut je.” Tengku Akid Irfhan langsung tak pandang aku. Menonong je jalan.
Dalam kereta masing-masing diam. Buat hal sendiri. Aku layan je lagu inggeris
kat radio dia. Memang tak faham la tapi lebih baik aku layan lagu kat radio
dari aku nak melayan mamat berlagak ni.
“Kenapa kau diam?”
“Tengku nak saya cakap
apa?”
“Aku nak cakap sikit
dengan kau.”
“Apa?”
“Pasal hal semalam.”
Aku terdiam. Pasal yang dia cium pipi aku tu ke? Dah kenapa pulak? Dia ni tak
boleh buat-buat lupa ke?
“Kenapa ye?”
“Aku nak kau tahu, apa
yang berlaku semalam takde maksud apa-apa. Aku tak sengaje buat kau macam tu. Aku
takde niat pun nak dekat dengan kau. Aku harap kau faham. Aku taknak kau ingat
aku dah jatuh hati dekat kau pulak. Lagipun, kau bukan taste aku. So, aku nak
kau lupakan apa yang dah berlaku semalam.” Aku pejam mata. Pedihnya hati aku
dengar pengakuan mamat ni. Apa agaknya salah aku kat dia. Kenapa dia tak
habis-habis nak sakitkan hati aku.
Tengku Akid Irfhan diam.
Hairan bila dia tengok Dahlia langsung takde reaksi dengan apa yang baru dia
cakap tadi.
“Dahlia.. Dahlia, kau
dengar tak apa aku cakap tadi?”
“Entah apa agaknya
salah saya pada Tengku. Saya tak pernah kacau hidup Tengku tapi Tengku tak
habis-habis nak sakitkan hati saya. Untuk pengetahuan Tengku, saya masih sedar.
Saya masih sedar yang saya ni anak orang kampung. Tak pernah saya lupa asal
usul saya. Saya datang sini nak cari kerja yang halal dan bukannya nak menggoda
lelaki kaya macam Tengku. Saya jugak sedar saya tak layak nak di bandingkan
dengan Tengku. Pasal hal semalam tu anggap la takde apa yang terjadi. Saya dah
lupakan pun. Saya tahu Tengku tak sengaja dan betul cakap Tengku, saya bukan
perempuan pilihan Tengku. Jangan la Tengku risau. Takkan ada siapa tahu pasal
hal semalam.” Aku dah mula menangis. Aku dah cuba tahan tapi hati aku sakit
bila mamat campur tuduh aku macam-macam. Tengku Akid Irfhan terdiam. Menyesal dengan
apa yang telah di luahkan. Sebenarnya bukan dia berniat nak sakitkan hati
Dahlia. Tapi entah kenapa, apa yang dia karang dari pagi tadi tersasar jauh
dengan apa yang dia baru luahkan tadi. Sayu hatinya melihat air mata di pipi
Dahlia.
“Dahlia.. aku..”
“Sudah la Tengku, saya
tak nak cakap apa-apa lagi.”
Thanks for reading..